ضربات ایستگاهی، پاشنه آشیل بارسلونا

شاید این طور به نظر برسد که بارسلونا آنقدر بازیکن باکیفیت دارد که نیازی به تمرین ضربات ایستگاهی در تمرینات این تیم احساس نمی شود. آبی اناری ها در یازده دیداری که در تمامی رقابتهای این فصل برگزار کردند، 37 گل به ثمر رسانده اند ولی تنها یکی از این 37 گل از روی نقطه ایستگاهی بود که این گل در دیدار مقابل میلان در رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا از راه رسید و داوید ویا این گل را در نیمه اول بازی به ثمر رساند.

این موضوعرا می توان از دو جنبه بررسی کرد؛ یکی اینکه بازیکنان بارسا ترجیح می دهند که با دوندگی و خلق موقعیت های فراوان به گل برسند ولی در مقابل از ضربات ایستگاهی که انرژی کمتری از بازیکنان می گیرد، کمتر استفاده می کنند. این یک نقطه ضعف اساسی برای آنها محسوب می شود و می توان ضربات ایستگاهی را نقطه آشیل کاتالونیایی ها دانست. چرا که در برخی بازیها که بازی گره می خورد، همین ضربات هستند که می توانند پیروزی را برای تیم به ارمغان بیاورند.

کاتالونیایی ها در رقابتهای این فصل نتوانستند گلی را از روی ضربه ایستگاهی به ثمر برسانند و البته تیمهای رئال سوسیداد، رایو وایه کانو، سویا، گرانادا، ختافه ، راسینگ و ساراگوسا هم موفق به انجام آن نشده اند. از سوی دیگر مالاگا تا به امروز 4 گل را از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسانده.

نگاهی به گل های بارسا در فصل گذشته نیز نشان می دهد تیم کاتالان یدر فصل گذشته 7 گل از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسانده بود که آماری پائین تر از آمار میانگین است و به عنوان مثال اتلتیک بیلبائو سه برابر بارسا از روی ضربات ایستگاهی گلزنی کرده بود.

با توجه به اینکه رقابت های این فصل لالیگا بسیار فشرده تر شده و علاوه بر رئال، سایر تیم های نیز خود را به آبی و اناری ها نزدیک کرده اند، بی تردید چنین ضعفی در طول فصل می تواند برای شاگردان گواردیولا بسیار دردسرساز شود.